-
1 czoło
na czele czoło — (+gen) in the front (of)
czołem, panie generale! — WOJSK good morning lub afternoon, General!
* * *n.Gen.pl. czół1. (= górna część twarzy) forehead; z pogodnym l. rozjaśnionym czołem with a smile; (zdobywać coś) w pocie czoła (achieve sth) by the sweat of one's brow; iść z podniesionym czołem walk with one' head high in the air; nosić czoło wysoko walk with one's head high in the air; bić przed kimś czołem kowtow to sb; chylić przed kimś czoło take one's hat off to sb; marszczyć czoło frown, furrow one's brow; puknij się w czoło! you must be out of your mind l. gourd!; stawić komuś/czemuś czoło meet l. face sb/sth, make head against sb/sth, face up to sb/sth, face sb/sth down; mieć coś wypisane na czole show sth.2. (= przednia część) head, front; czoło fali fiz. wave front; czoło pochodu/grupy head of a procession/group; na czele at the head, at the lead; na czele z kimś under the leadership of sb; postawić kogoś na czele put sb at the head, bring sb to the fore; stać na czele czegoś manage sth, control l. head sth, lead sth; wysunąć się na czoło take the lead, come to the fore.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czoło
См. также в других словарях:
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego